کنارقدم های جابر

به سوی کربلارهسپاریم

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن،

اللهم ارزقنا کربلا

آنکه قبرش به قم سنگر عصمت است
بهرايرانيان باعث رحمت است
ماهمه ريزه خوار، او ولي نعمت است
مظهر عصمت کبريا خوش آمد

عیدتان مبارک

چشم گردون در عزای موسی جعفر گریست

دیده ی خورشید بر آن ماه خوش منظر گریست

او که خود مظلوم و در بند ستمگر بود اسیر

بر غریبی شهید کربلا یک سر گریست

پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامی

پدرت حضرت خورشید و خودت گنج تمامی

غنچه ای نیست که عطر نفست را نشناسد

تو که ذکر صلواتی و درودی و سلامی

ولادت امام جواد (ع) مبارک باد

از قــــــدرت لایـــزالـــــی یــــــزدانــــــی

گـردیــده قــلــوب شـیــعــیـان نورانی

از فــاطــمــه بـنــت اســـد شـــد ظــاهــر

در کـعــبــه وجـــود عـــلـی عـمرانی . . .

سرچشمه ی عشق با علی آمده است

گل کرده بهشت تا علی آمده است

شد کعبه حرمخانه میلاد علی(ع)

کز کعبه صدای یا علی آمده است

شهیدی که برخاک می خفت

چنین دردلش گفت:

"اگرفتح چنین است

که دشمن شکست،

چراهمچنان دشمنی هست؟"

ابرهااگربوی توراندهند

دودهای آواره ای می شوند

درآسمان

که بادبازی گوشانه هرسوی

که می خواهدمی برد

ابرهااگرعطروبوی تورانداشته باشند

هیچ وقت باران نمی شوند

تاکسی رادرکوچه ی بن بستی خیس کنند

واین روزهاهیچ ابری 

واین روزها...

واین...